Al bijna vier weekjes hier!

Lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste verslag online heb gezet. In de tussentijd hebben we geen grote tripjes meer ondernomen, maar wel lekker de stad verkent.

Vorige week zaterdag ben ik samen met Laura en Maud (huisgenootje) naar de stad geweest en zijn we naar de centrale markt geweest. De centrale markt is dé plaats om verse groenten, fruit en vis te kopen. We waren al iets later, dus de gigantische drukte was al een beetje weg. De centrale markt kunnen jullie je voorstellen als een grote loods, die vol staat met banken. Al die banken liggen vol met groenten, fruit, vis, garnalen en nog veeel meer. Op de eerste etage was daarnaast stof, kleding, schoenen, cd’s etc. te vinden. Heel leuk om zo een stukje van de Surinaamse cultuur mee te maken. Typische groenten en fruit, zoals kousenband, manja’s (mango’s) en meer waren ook te vinden. Hierna zijn we nog even verder gaan rondsnuffelen in de stad. Wat souvenir winkeltjes bezocht. En leuke winkels bekeken. Ik merkte nu toch wel echt het grote verschil met Nederland, met name de vele culturen die hier met elkaar leven. Supermarkten zijn bijna altijd van de chinees, daarnaast ook veel kledingwinkels. Daarnaast zijn er op elke hoek van de straat wel eettentjes te vinden, elk van een andere keuken.
Ook van de verschillende keukens hebben we al wat geproefd. We zijn het eerst geweest eten bij een Indonesisch restaurant, daarna bij een Thais restaurant en afgelopen week bij een Javaans restaurant. Bij alle drie erg lekker gegeten! Maar oh die kruiden hier.. Alles is ontzettend pittig hier. Alle gerecht worden klaargemaakt met pepers, dus lekker kruidig. Dit is zeker wel even wennen.
Maar op het Surinaamse eten ben ik zeker nog niet uitgekeken. Er zijn zoveel verschillende keukens, dat we nog van alles kunnen proeven. Daarnaast zijn er ontzettend veel verse fruiten die ik thuis niet ken, die ik allemaal nog wil proeven. Bijna langs iedere weg staan wel mensen met kraampjes met fruit, kokosnoten en groenten.

Ook hebben we hier al veel nieuwe mensen leren kennen. Mensen die je via via kent, en waar je toch al snel veel mee omgaat. Daarnaast krijgen we ook steeds nieuwe huisgenoten, wat ook erg leuk is.
We zijn ondertussen ook twee keer op stap geweest. Je hebt hier wel een aantal vaste uitgaansplekken. Op de donderdag is Havana (daar zijn we nog niet geweest), vrijdag is Touché en zaterdag is ZsaZsaZsu.
Vorige week zaterdag zijn we uit geweest bij ZsaZsaZsu. Het was heel gezellig. Ik moet alleen ontzettend wennen dat hier alles pas zo laat begint. Toen wij om half 1 daar aankwamen was er nog helemaal niets te doen. Rond 2 uur kwamen de meeste mensen pas richting de discotheek.
De muziek is hier wel even anders. Er is veel salsa muziek, daarnaast ook de gewone top 40 muziek en, zoals we die hier noemen, Surinaamse billen muziek. Haha. Dat is wel even anders dan ik normaal gewend ben. De sfeer is hier wel heel ontspannen en gezellig. En bijna iedereen staat hier ook te dansen.
Afgelopen vrijdag zijn we met een partybus weg geweest. Bij een partybus moeten jullie je eigenlijk gewoon een bus voorstellen zonder dak, waarbij flinke harde muziek worden gedraaid en die bus rijdt gewoon een route door de stad op. Het was echt heel erg leuk! Het is eigenlijk gewoon een rijdende discotheek. In totaal waren we met ongeveer 20 man. Daarna zijn we nog naar Touché geweest. Hier vond ik het gezelliger dan de week ervoor bij ZsaZsaZsu, maar misschien ook wel omdat de sfeer er al flink in zat.

Daarnaast hebben we natuurlijk ook nog gewoon stage hier, daar zijn we tenslotte voor gekomen. Wij lopen hier stage van maandag tot en met donderdag, dus we hebben elke week lekker lang weekend. Het beginnen van de dag is elke dag met twee gebedsliederen. Dit heeft wel iets moois. De patiënten stellen het op prijs, en het heeft wel een mooie gedachten. Je merkt hier ook dat het geloof van de mensen nog een grote rol speelt in hun ziekte. Mensen leggen hun genezing vaak volledig in de handen van hun geloof, wat ik heel bijzonder vind. In Nederland kom je dit niet zo vaak meer tegen, met name in de openheid dat de mensen er over praten.
Mijn stage in het ziekenhuis is wel iets anders dan ik me had voorgesteld. We houden ons met name bezig met administratieve zaken, en het patiëntencontact is echt heel veel minder dan we dat in Nederland kennen.
Toch is stage is wel iets leuker geworden in de afgelopen weken. We kennen de afdeling ondertussen meer, daarnaast kennen we de collega’s ook steeds beter. Het is wel erg lastig dat we na die vier weken nog steeds niet alle collega’s kennen. Elke dag weer nieuwe gezichten, dat maakt de begeleiding soms ook wel lastig voor hen. De afstand tussen de zorg en de familie is hier wel redelijk groot. Tijdens een bezoekuur bijvoorbeeld, wordt de patiënt helemaal met rust gelaten. Onderzoeken, gesprekken etc. worden allemaal rondom het bezoekuur gepland en verpleegkundige komen over het algemeen de kamer van de patiënt niet in tijdens een bezoekuur. Het is een moment voor de patiënt en zijn familie. Dit vind ik wel een erg mooi gebaar. Het grote nadeel is wel, dat het contact tussen verpleegkundige en familie van de patiënt niet echt aanwezig is.
Daarbij merk ik ook wel dat wij als bakra’s (blanken) wel een streepje achter hebben. Patiënten vertellen mij soms andere dingen dan de Surinaamse collega’s, of willen persoonlijk dingen niet met me delen, wat ik wel lastig vind maar ik heb er ook wel begrip voor. Op andere momenten zijn patiënten juist heel geïnteresseerd in mijn verhaal en waarom ik voor Suriname heb gekozen. Met name wanneer het gaat om patiënten die uit Nederland komen of tijdelijk in Nederland hebben gewoond.

Er zijn vast een boel dingen die ik nog vergeten ben.. Maar de tijd vliegt hier ook wel echt voorbij. Daarbij heb ik nu nog iets om naar uit te kijken, aangezien Ted in mijn laatste week ook nog een hier naar toe komt! Heeel erg leuk!!
Maar zo zijn jullie toch weer een beetje op de hoogte van alles wat ik hier mee maak.


Liefs Anouk

p.s. voor degene die me hebben geprobeerd te whatsappen of sms’en, mijn telefoon is kapot.. Ik heb hem gisteren naar een telefoonwinkel gebracht, dus als alles goed gaat (ff duimen) krijg ik hem vrijdag of zaterdag weer terug. Tot die tijd, ben ik wel gewoon bereikbaar via FB!