Beautifull Suriname!

Hallo allemaal,
Alweer bijna een weekje geleden sinds mijn laatste verslagje. Een hoop gebeurd. Ondertussen hebben we ons eerste weekje stage achter de rug, en zijn we op trip naar het tropisch regenwoud geweest in het binnenland. Ik zal vanaf het begin beginnen.

Vorige week dinsdag hadden we ons eerste daadwerkelijke stagedag, waarop we aan de slag gingen op de afdeling. Een heel verschil met hoe het in Nederland gaat. Op het begin was het voor mij ontzettend wennen. Op de afdeling zijn veel verschillende soorten ziektebeelden terug te vinden, wat erg interessant is. Chirurgische patiënten, maar ook eerste klassen zwangere vrouwen met problematiek. Op de afdeling worden de patiënten namelijk ingedeeld in drie verschillende klassen, 1e, 2de en 3de klassen afhankelijk van de zorgverzekering waarbij ze verzekerd zijn. De manier van werken is ontzettend anders vergeleken met Nederland. Ze werken hier namelijk heel taakgericht. Iedereen heeft een taak en voert die uit, terwijl in Nederland iedereen de taken uitvoert die bij zijn patiënten behoort. Dit is een heel verschil in werken.
Op de afdeling zijn alle verschillende culturen te vinden die in Suriname wonen, wat het erg leuk maakt. Het is leuk om te zien hoe alle verschillende culturen hun ziekte anders beleven. We krijgen goede begeleiding, de mensen zijn allemaal oprecht geïnteresseerd in ons en in onze verhalen. Ze hebben veel vertrouwen in ons en willen er alles voor doen zodat we de stage zullen halen.

Nu alle dingen die we naast de stage gedaan hebben. Dit weekend zijn we met de huisgenoten en een vriendin van een huisgenoot naar Brownsberg en Stone Island geweest. Een natuurreservaat in het binnenland van Suriname.
Om half 9 vertrokken we onder begeleiding van een touroperator naar het binnenland. Onderweg gingen we onze gids Romano nog ophalen, waarna we doorreden richting het regenwoud. Tussendoor zijn we nog een aantal keer gestopt om te gaan ontbijten, te tanken en als laatste om nog wat ingrediënten te verzamelen voor de cocktail voor die avond. Uiteindelijk kwamen we aan bij de Brownsweg, de weg die leidt tot de mooie Brownsberg. Nog 13 km te gaan, dus je zou zeggen dat schiet al op. Maar dat laatste stuk was over onverharde wegen, vol met gaten, hobbels scherpe bochten en stijlen hellingen of dalen. Nog een hele beleving. Onderweg zagen we al een voorproefje van het regenwoud, aangezien de weg er midden door liep. Heel veel verschillende soorten bomen, struiken, planten en bloemen. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Na ongeveer een half uurtje rijden waren we bijna aan de top. Nog een laatste stop, want daar stonden andere mensen langs te kant van de weg. Ze bleken apen te hebben gezien. Dus hup de auto uit en foto´s maken! Uiteindelijk lukte het mij niet om ze op te foto te krijgen, maar gelukkig was het mijn huisgenoot wel gelukt. Heel mooi! Nog een klein stukje met de auto en we waren boven op de berg. Daar even snel naar het toilet en de afdaling richting de watervallen kon beginnen.
Een mooi tocht midden door het regenwoud. Een afdeling over paden, bomen en een soort treden ontstaan door wortels van de bomen. Op een moment weken alle bomen uit en was er prachtig uitzicht te zien over het regenwoud. Heel mooi, maar best wel pittig. Aangekomen bij de eerste waterval, de Leo Valls, was het erg mooi en klonk het zo verfrissend. Dus lekker even een koude douche genomen. Daarna begon de eerste korte klim naar boven. Pfoeh wat was dat zwaar. Een behoorlijk drukkende temperatuur, met daarbij het beklimmen van een berg die af en toe net zo stijl was als een trap, maar zonder gemakkelijke treden. Een stukje naar boven, en toen weer opnieuw naar beneden, op naar de volgende waterval, de Irene valls. Nog meer stijl naar beneden, maar die mooie natuur maakt dat het het allemaal waard was. Even bij de waterval gebleven, en daarna begonnen aan een zware, lange klim naar boven. Op sommige stukken enorm stijl, en het stijgen bleef maar komen. Uiteindelijk flink doorgelopen, en al snel waren we boven op de berg. Moe, buiten adem, maar het gaf wel voldoening. Eenmaal weer boven zagen we een aantal trompetvogels, dus weer volop foto´s gemaakt. Hierna gingen we een hapje eten, waarna we verder gingen naar Stone Island.
Na een half uurtje kwamen we bij deze wonderbaarlijk mooie plek terecht, het Stuwmeer. Een stuk regenwoud wat onder water is gezet voor het winnen van energie. Het water staat zo hoog, dat alleen de boomtoppen nog uitsteken. Volledige dorpen zijn mee onder water gezet. Het maakt nu een fantastisch mooi plaatje, maar de gedachten erachter is natuurlijk wel minder. Hier hebben we met zijn allen zitten genieten van het uitzicht, een duik genomen in het meer en daarna vele foto´s gemaakt van de zonsondergang. Daarna genoten van een heerlijk aardappelsoepje en daarna een heerlijke cocktail. Deze sloeg er nogal in, maar was erg lekker. Nog even naar de sterren gekeken en toen lekker mijn bedje in gekropen.
Na een kort nachtje slapen vanwege een niet zo comfortabel bed, ging om 6 uur de wekker om naar de zonsopgang te gaan kijken. Erg mooi! ´s Middags zijn we met een bootje over het Stuwmeer gaan varen. Als eerste zijn we piranha´s gaan ´hengelen´. Helaas wilde deze niet bijten, dus na twee verschillende plekken hebben we dit maar opgegeven. Hierna hebben we een lekker frisse duik genomen. Na een tijdje zijn we het bootje weer ingestapt en verder op onze tocht. Als laatste gingen we Brulapen spotten. Direct zag Romano ze in een boom zitten, na goed kijken zag ik ze ook zitten. Hoog in de boom. Toen we verder liepen zag ik een beestje aan een boomstam hangen. Een baby luiaard. Heel lief! Deze even geaaid, maar wat een ontzettend scherpe nagels heeft hij! Hierna hebben we nog wat schildpadden gezien die op het eiland in een afgezet gebiedje leven. Daarna zijn we terug gegaan naar Stone Island, en nog lekker liggen niksen te rest van de middag. Flink verbrand uiteindelijk, maar vandaag is het al aardig bijgekleurd. Zie ook vooral ook de foto´s die ik heb toegevoegd!

Liefs, Anouk